SEVENTEEN X YOU : TAKE ON ME

세븐틴 

เทพผู้พิทักษ์

โลกที่ทรงพลังอำนาจ 

 โลกแห่งทวยเทพ 

โลกที่พวกเขาต้องปกป้อง

ทว่า…

แล้วใครล่ะ ที่จะปกป้อง เธอ
 

TAKE ON ME : เป็นผมได้รึเปล่า? คนที่เธอรักจนหมดใจคนนั้น..

เทพผู้พิทักษ์ทั้ง 13

 เอสคุปส์

 

“ผมขอแค่รักยู ได้ใช่มั้ย?”

        ต่อให้เวลาล่วงเลยผ่านไปนานนับร้อยปี ก็ไม่อาจแปรเปลี่ยนความรักที่เขามีต่อเธอได้เลยแม้เพียงเสี้ยววินาที   หัวใจของสิงโตหนุ่มยังคงมีแค่เธอเสมอ  และจะมีแค่เธอตลอดจนกว่าจิตวิญญาณของเขาจะดับสลาย

จองฮัน

 

“ผม อยากเป็นคนนั้น..”

คนที่ยูรัก… ได้รึเปล่า..

            จองฮันไม่อาจระบายความเจ็บปวดภายในใจของเขาออกมาให้เธอที่อยู่ตรงหน้าได้รับรู้  ใบหน้าแสนหวานที่เคยร่าเริง เต็มไปด้วยสายน้ำแห่งความโศกเศร้า น้ำตามากมายรินไหลจากดวงตาทรงเสน่ห์อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ก็เขาน่ะรักเธอไปแล้วนี่นา  

รักจนหมดหัวใจ

โจชัว

 

“ผมจะรออยู่ตรงนี้เสมอ”

กวางหนุ่มรู้ดี แม้เขาไม่อาจครอบครองหัวใจของเธอได้ดั่งใจปราถนา   

ทว่า…..     เขาก็เลือกที่จะเฝ้ารอให้วันนั้นมาถึง 

วันที่หัวใจของเธอจะมีเพียงเขา

อูจี

 

“ผมรักยูนะ รักมากกว่าชีวิตของตัวเองเสียอีก”

      อ้อมแขนแกร่งกระชับอ้อมกอดแน่นราวกับต้องการกักขังเธอไว้กับเขาตลอดไป  นั่นคงเพราะเขากำลังหวาดกลัว…    กลัวว่าจะต้องสูญเสีย เธอ ผู้เป็นที่รักอีกครั้ง

โฮชิ
 

 

“ไม่ได้รัก   แล้วยังไง?”

“คิดว่าผมจะยอมปล่อยเธอไปหามันงั้นหรอ?”

    นัยน์ตาคู่สวยเต็มไปด้วยอารมณ์โกธร  โกธรที่ไม่สามารถทำให้เธอรักเขา และโกธร.. ที่เขารักเธอจนแทบจะเป็นบ้าแต่ก็ไม่อาจฉุดรั้งหัวใจของเธอได้   เจ้าเสือหนุ่มทำได้เพียงกักขังร่างกายของเธอให้อยู่ในอ้อมแขนของเขา

จุน

“ขอให้จุมพิตนี้… ช่วยปลอบโยนเธอนะ”
 

        สัมผัสนุ่มละมุนจากริมฝีปากของเจ้าเสือดำทาบลงบนพวงแก้มขาวเนียนอย่างเชื่องช้า ความอ่อนโยนจากชายหนุ่มผู้แสนเย็นชา  พานพาให้หัวใจดวงน้อยๆของคนตัวเล็กเต้นระรัวอีกครั้ง

วอนอู

 

 “แล้วไอ้โชคชะตาที่ว่านั่น มันยุติธรรมมากนักรึไง!”

      ร่างบางสั่นเท่าด้วยความหวาดกลัว เมื่อเจ้าของร่างสูงไม่อาจความคุมอารมณ์ได้อีกต่อไป  

แววตาของเขาเต็มไปด้วยความโกธร     โกธรจนเผลอใช้ความรุนแรงกับเรือนร่างอันบอบบาง กระทั่งใบหน้าเรียวสวยถูกเติมเต็มด้วยหยดน้ำตา    และนั่นทำให้เขาต้องหยุดชะงักการกระทำทั้งหมด

 บ้าจริง!!    ผมทำเธอร้องไห้อีกแล้ว

ดิเอท

 

“หนีไปกับผมนะ”

      เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเบา พลันปลายนิ้วร้อนก็กำลังลากไล้อยู่บนผิวกายเย็บเฉียบของเธอ  ไออุ่นจากลมหายใจของเขารินรดบนต้นคอระหงส์  ปลายจมูกร้อนฝังลงบนผิวกายขาวเนียนพร้อมสูดกลิ่นหอมหวานจากผิวกายของเธอ  ราวกับโดยมนต์สะกด.. 

โดกยอม

 

“อย่ามองผมด้วยแววตาแบบนั้น”

        เมื่อนัยน์ตาคู่สวยสอดประสานกันเฉกเช่นเดียวกับลมหายใจร้อนระอุของพวกเขา  สัมผัสอ่อนโยนจากฝ่ามือหนาของเจ้าม้าทาบลงบนใบหน้าเรียวสวยอย่างแผ่วเบา  เขี้ยวแหลมคมขบเม้มไปยังริมฝีปากชมพูระเรือเพื่อหวังให้เธอยอมเปิดทาง   ให้เขาผู้นี้ได้ลิ้มลองจุมพิตแสนหวานสักครั้ง  

มินกยู

“ที่รัก….คุณจะเกลียดผม จะทำร้ายผมยังไงก็ได้ แต่ได้โปรด” 

“ได้โปรดอย่าไปจากผม”

  เจ็บปวดเสียยิ่งกว่าการถูกกรีดด้วยมีดแหลมคมนับร้อย…   คือ การที่เขาได้ตายไปจากใจของเธอ   ทุกครั้งที่ต้องเลือกคือทุกครั้งที่เจ้าหมาป่าจะต้องสูญเสียบางสิ่ง 

  บางสิ่งที่เขารักจนหมดหัวใจ 

เวอร์น่่อน

 

“คิดว่าจะรอด?”
 

        ฝ่ามือเรียวเล็กพยายามหยุดยั้งการรุกรานของเสือดาวจอมเจ้าเล่ห์  ทว่ายิ่งเธอขัดขืนยิ่งทำให้เขาอยากเอาชนะ  เจ้าเสือลากไล้ริมฝีปากร้อนผ่าวไปทั่วเรือนร่างของเธอ พร้อมสร้างร่องรอยแดงช้ำเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของอีกต่างหาก

ซึงกวาน

 

“ยิ้มน่ารักๆแบบนี้ให้ผมคนเดียวได้มั้ย?”

     ใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขล้น  แก้มทั้งสองข้างแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉ่ำราวกับลูกมะเขือเทศ   ชายหนุ่มผู้ไร้เดียงสาไม่อาจซ่อนความรู้สึกที่มีต่อเธอได้อีกต่อไป  การแสดงออกของเขาส่งผลให้เจ้าของเรือนร่างบางที่ยืนอยู่ตรงหน้าหัวใจพองโตอีกครั้ง 

 ก็เขาน่ะ  ชอบทำตัวน่ารักตลอดเลยนี่นา

ดีโน่

 “ผมจะอยู่เป็นเพื่อนนะ  ถ้าอยากร้องไห้ก็ซบที่ไหล่ผมได้”

   ริมฝีปากอมชมพูระเรื่อของเจ้านากน้อยกำลังคลี่ยิ้มหวานให้กับเธอ      ความปราถนาเดียวที่เขามี ..ขอเพียงแค่ได้เป็นที่พึ่งพิงให้กับเธอในยามที่หัวใจดวงน้อยกำลังเจ็บปวดจากการกระทำของใครสักคน

ยู

 ยู : คุณนักอ่านผู้น่ารัก

TO.  นางเอกผู้น่ารักทุกท่าน  

ได้โปรดอย่าทำร้ายจิตใจหนุ่มๆเซบเลยน้าาาาา TT

ไรท์เตอร์ : JOONHONIE
       TWITER : @aoraprow